ابتدا از لیست کسانی که مطمئناً باید دعوت شوند، شروع کنید. بدیهی است اعضاء خانواده و فامیل های نزدیک شما و بهترین دوستان تان در این لیست قرار می گیرند. نگاهی به تعداد افراد این لیست بیندازید. آیا از تعدادی که در مرحله 1 روی آن توافق کردید کمتر است؟ در صورتی که پاسخ بله است، لیست مهمانانی را که دوست دارید در جشن شما حضور داشته باشند اما وجود آنها ضروری نیست و ما آن را لیست B می نامیم، تشکیل دهید. این لیست ممکن است شامل همکاران، و همچنین اقوام و دوستان دورتری که دوست شان دارید، باشند. در این مرحله، به راحتی می توانید به هر تعداد که می خواهید لیست B از افرادی که با همدیگر هم خوانی داشته و از یک دسته و قماش هستند، درست کنید. بنا به احتیاط، بهتر است هنگامی که به گروه هایی مانند عموزاده های دوم و یا همکاران دیگر می رسید، یا کل گروه را دعوت کنید یا کلاً آنها را از فهرست خارج کنید. به این ترتیب، از به وجود آمدن احساسات جریحه دار شده و دوباره آشتی دادن خانواده های ناراضی جلوگیری می کنید.